Nohut Mayalı Ekmek (Tatlı Maya Ekmeği)

Kütüphanemi karıştırırken, yemek dergilerinin arasında daha önceden Hürriyet gazetesinden kestiğim Arman Kırım'a ait "Tatlı Maya Ekmeği" tarifiyle karşılaştım. Aslında bu tarifi uzun zamandır yapmayı planlıyordum. Ama mayayı denk getiremeyeceğimi düşündüğüm için hep erteledim. Bu deneysel çalışmayı yapmak bu güne kısmetmiş:)

Malzemeler:
Maya için:
1 avuç en az 1 yıllık kuru nohut
Tırnak ucu ile tuz
Yaklaşık 1 litre sıcak su
Bolca zaman ve biraz da sabır:)

Hamuru için:
Alabildiğince un
1 tatlı kaşığı toz şeker
1 çay kaşıgı tuz
1 çorba kaşığı zeytinyağı (kalıbı yağlamak için)

Üzerine:
Susam

Yapılışı:

Öncelikle bu ekmeğin asıl sırrı, Arman Kırım'ın da belirttiği gibi mayası. Günümüzde herkesin hayatını kolaylaştıran, marketlerde satılan çeşitli mayalar var. Ama bu ekmek için kesinlikle hazır olarak satılan maya kullanmıyoruz. Geleneksenel metodlarla, kendi mayamızı kendimiz üretiyoruz. Doğruyu söylemek gerekirse, beni bu ekmeğin yapımında en çok tedirgin eden mayayı tutturmak oldu; çünkü Arman Kırım'ın da dediği gibi:
"Tatlımaya da oldukça hassas ve ‘nazara' açık bir şey! Tutmadığı olabiliyor. Bazen arka arkaya maya tutmayınca, Cumhuriyet fırınında(Söke'deki tatlı maya ekmeği ile ünlü fırın) kurşun döktürdükleri bile olurmuş."

Bir de kayınvalidemin, maya konusunda beni biraz korkutması da beni tedirgin etmedi değil. Kendisi, ailede sadece eşimin halasının bu mayayı tutturabildiğini söyleyince, bu işin çok zor olduğunu düşünüp bu deneysel çalışmayı rafa kaldırmıştım ve o gündür hep erteledim.

Tarife gelince, öncelikle nohutları kırarak başlıyoruz. Bu aşama sabır gerektiriyor. Arman Kırım, bu işlemi pirinç bir havanın içinde gerçekleştirmiş. Ama benim aklıma daha kolay bir yöntem geldi. Her bir nohutu, evdeki çelik sarımsak ezeceğinin içine koyarak 4-5 parçaya böldüm.




Parçalanmış nohutları, kapaklı bir şişenin dibine doldurdum. Sonra da nohutların üzerine, şişenin tepesinden üç parmak aşağısına kadar sıcak su ekledim. Üzerine tırnak ucu ile tuzu ilave edip, şişenin kapağını sıkıca kapattım. Şişeyi, aynen yoğurt yapar gibi, bir battaniyenin içine sarıp başladım beklemeye:) Mayalama işlemi 12 ile 24 saat süresi alabiliyormuş. Ben mayalama işlemine akşam başlamıştım. Sabah kalkar kalkmaz, hemen battaniyenin içndeki şişeyi kontrol ettim. Şişe hala sıcaktı; nohutlar şişmişti ama çok fazla bir mayalanma görüntüsü yoktu. Sadece en üstte incecik bir köpük çizgisi vardı. Biraz daha beklemeye karar verdim. Yaklaşık 5-6 saat daha bekledim. Ve gördüğüm sonuç şuydu:



Çok sevindim:) Sabah başaramadığımı düşünmüştüm. Ama öğleden sonra gördüğüm manzara büyük bir köpük tabakasıydı. Hatta şişeden küçük gaz seslerini bile duyabiliyordum.
Şişeyi açar açmaz, bir gaz fışkırması ile karşılaştım. Bir de kesif ve kötü bir kokuyla:)(Ama bu kokudan, pişirme işleminden sonra eser kalmadı:))

Derin bir yoğurma kabının içine 2 su bardağı unu eledim üzerine de nohutlu suyu süzerek ekledim. Şekeri ve tuzu da ilave ettim. Sonra da bir saat mayalanmaya bıraktım.




1 saat mayalanma sürecinin ardından, yaklaşık 3 su bardağı un daha ekleyip, cıvık kıvamda bir hamur elde ettim. Bu aşamada hamuru ikiye böldüm. İlk yarısını, zeytinyağıyla yağlanmış bir kek kalıbının içine döktüm. Yine mayalanması için sıcak bir yere koydum. 1 saat kadar daha kek kalıbının içerisinde beklettim. Üzerine fırça ile su sürüp, susam serptim.



Önceden ısıtılmış 180 derece fırında yaklaşık 1 saat pişirdim. Sonuç:



Hamurun diğer yarısını, Arman Kırım'ın önerdiği gibi nisbeten sertçe bir hamur haline getirip mayalanması için beklettim.



Sonra da yuvarlak bir kek kalıbına koyup yine aynı şekilde pişirdim. Bu kez sonuç:




Bence bu ekmek, kesinlikle daha cıvık bir hamurla yapılmalı. Daha katı bir kıvamda pişirildiğinde fazla kabarmıyor ve de sert bir ekmek elde ediyorsunuz. Aradaki farkı görebilirsiniz:


Kayınvalidem, bu ekmeği bir gün yaparsam, kimseye söylemememi, aksi takdirde nazar değeceğini söylemişti. Ben ise burada herkesle paylaşıyorum:) O yüzden bu yazıyı okuyanlardan içten bir "Maşallah!" bekliyorum:)

Denemek isteyenlere bol zaman ve sabır diliyorum:)